اگر فیلم «چارلی و کارخانهی شکلاتسازی» را دیده باشید، احتمالاً برای یک مرتبه یا حتی در سطح ناخودآگاه خود، رویای ورود به یک سرزمین خوشطعم و جذاب شبیه به کارخانهی جادویی وانکا را در سر پرورانده باشید. رودخانهی شکلات درمیان تپههای کاکائویی، درختهای آبنبات، باغ شیرینی، آبشارهای کاکائوی مذاب، قارچهایی سرشار از خامهی شکلاتی، دیوارهای کاراملی، راهروهای بیسکویتی و سنجابهایی که برای تست مغزهای مختلفی مثل فندق و بادام استخدام شدهاند و با آن لپهای پر از مغزیجات از شغلشان راضی به نظر میرسند، همه و همه تصاویر وسوسهانگیزی از دنیای شگفتانگیز طعمها و مزهها را تداعی میکنند و رویای غوطهور شدن در چنین جهان فریبندهای را برمیانگیزند.
اما آیا چنین دنیای شیرین و جذابی، تنها در محدودهی افسانه و خیال جای دارد، یا میتوان ردپایی از آن را در دنیای واقعی هم یافت؟
از رویا تا واقعیت
اگر کمی به قوهی تخیلمان بال و پر بدهیم، میتوانیم چنین جهان شگفتانگیزی را در ابعاد واقعیتر، روی قفسههای وسیع و رنگارنگ فروشگاههایی که شیرینی و شکلات عرضه میکنند، مشاهده کنیم. در این میان، نامی که همیشه میان این قفسههای جذاب به چشم میخورد و خاطرات بسیاری از ما را زنده میکند، «شیرینعسل» است.
انواع شکلات، بیسکویت، کیک، آبنبات، آدامس، بستنی، مربا، آبمیوه، پاستیل، ماکارونی و… محصولات جذاب شرکت شیرینعسل را تشکیل میدهند. برندی که نامش با خاطرات نسلهای بسیاری گره خورده است. احتمالاً همهی ما بیسکویتهای گردی را که با روکش شکلاتی، سالیان سال است دربستهبندی سفید شیرینعسل به بازار عرضه میشوند به یاد داشته باشیم. این محصول، نخستین محصولی بود که زمینهساز شهرت این برند شد. شاید اگر همین حالا یکی از آن بیسکوییتها را که با نام شیرینعسل میشناختیمشان در دست بگیریم، همزمان با باز کردن بستهی آن، صدای همهمهی حیاط مدرسه در ذهنمان پخش شود؛ آن لحظههای ناب زنگهای تفریح که خوراکیهایمان را از کیفمان بیرون میآوردیم.
اما این نام آشنا چگونه متولد شد؟ چه مسیری را طی کرد تا از یک ایدهی ساده، به یکی از بزرگترین برندهای صنعت شیرینی و شکلات در ایران تبدیل شود و حتی مرزهای بینالمللی را پشتسر بگذارد؟
از دانشکدهی پزشکی تا کارخانهی شکلاتسازی
مسیر موفقیت همیشه یک خط مستقیم و هموار نیست. گاهی لازم است راههای طیشده را بازنگری کنیم، جرأت بازگشت داشته باشیم و جسورانه مسیری تازه را در پیش بگیریم.
یونس ژائله، بنیانگذار شرکت شیرینعسل، تجسمی از جسارت در تصمیمگیری و قدرت تغییر مسیر برای دستیابی به خواستههای درونی خویش است. او در سال ۱۳۴۱ در تبریز که به پایتخت شکلات ایران معروف است، متولد شد. نخستین جرقههای علاقهاش به دنیای کسبوکار و صنعت مواد غذایی در نوجوانی و هنگام کار در یک شیرینیفروشی شکل گرفت. پس از پایان دوران دبیرستان، مانند بسیاری از همنسلانش مسیر تحصیلی و حرفهای خود را بهسمتی هدایت کرد که ظاهراً مطمئنتر و پذیرفتهشدهتر بود؛ او با استعداد ذاتی و پشتکاری که داشت، در سال ۱۳۶۱ توانست قدم به رویای افراد بسیاری بگذارد؛ دانشکدهی پزشکی. پس از ورود به دانشکدهی پزشکی تبریز و گذراندن ۱۲۷ واحد در رشتهی بیهوشی، روزی به این نتیجه رسید که مسیر فعلی زندگیاش با رویاهایش همخوانی ندارد و چیزی نیست که بخواهد تا پایان عمر در آن باقی بماند. او به ساختن چیزی بزرگ میاندیشید که نه در دانشکدهی پزشکی و اتاق عمل، که در عرصهی تجارت و تولید محقق میشد. درحقیقت با تأمل در خویشتن که بسیاری تا پایان عمر از آن غافل میمانند، عمیقاً به این باور رسید که علاقهاش به کارآفرینی و تولید، بیش از علاقهاش به پزشکی است. بههمیندلیل، تصمیمی سرنوشتساز گرفت: دانشگاه را به امید ورود به دنیای تجارت ترک کرد.
او با این تصمیم، خود را در موقعیت پیچیده و چالشبرانگیزی قرار داد؛ بازگشت از مسیری باثبات و ورود به عرصهای ناهموار و پرریسک، تردید جامعه و اطرافیان را نسبت به این تصمیم ناگهانی برمیانگیخت. اما تصمیمی که روزی بسیار عجیب و غیرمنطقی به نظر میرسید، به تولد شرکتی بزرگ با کارخانهها و خطوط تولید گسترده و برندی بینالمللی انجامید.
از بستهبندی تا تولید؛ آغاز مسیر کارآفرینی
یونس ژائله، پس از ترک تحصیل، در سال ۱۳۶۷ وارد دنیای تجارت شد. او کار خود را با خرید و بستهبندی بیسکویتهای خارجی بهصورت فلهای آغاز کرد. اما نگاه او فراتر از یک فعالیت سادهی توزیع بود. او دریافت که با یک بستهبندی جذاب و یک استراتژی بازاریابی هدفمند، میتواند ارزش افزودهای قابلتوجه خلق کند. این بینش، سرآغازی بود که او را به یکی از چهرههای تأثیرگذار صنعت غذایی تبدیل کرد.
اما ژائله به بستهبندی و توزیع بسنده نکرد؛ او تصمیم گرفت وابستگی به محصولات خارجی را کنار بگذارد و خود وارد عرصهی تولید شود. در آن زمان نه سرمایهی کلانی در اختیار داشت و نه کارخانهای مجهز، اما چیزی ارزشمندتر از همهی اینها در وجودش موج میزد: ذهنی خلاق و انگیزهای بیحدوحصر.
او با راهاندازی کارگاهی کوچک، به آزمایش و اصلاح روشهای پخت بیسکویت پرداخت. علاقهی ذاتی او به شیرینیجات، سرانجام به تولید محصولاتی انجامید که آمادهی ورود به بازار بودند.
تولد و توسعهی شرکت شیرینعسل
در سال ۱۳۷۱، شرکت شیرینعسل متولد شد. آنچه در ابتدا تنها یک واحد تولیدی کوچک در شهرک صنعتی تبریز بود و به تولید چند نوع بیسکویت ساده میپرداخت، بهسرعت به یکی از بازیگران اصلی صنعت غذایی ایران تبدیل شد. اما یونس ژائله، بنیانگذار این شرکت، به تولید محدود قانع نبود. او از همان آغاز، نگاهی فراتر از مرزها داشت و رویای رقابت در بازارهای جهانی را در سر میپروراند.
با گذشت زمان، شیرینعسل مسیر رشد و توسعه را با سرعتی شگفتانگیز پیمود. این شرکت نهتنها طیف گستردهای از محصولات را به سبد تولیدات خود افزود، بلکه با تکیه بر نوآوری، ماشینآلات صنعتی مورد نیاز خود را نیز در داخل کشور طراحی و تولید کرد. درواقع او بهجای خرید ماشینآلات گرانقیمت از خارج، مسیر جسورانهای را انتخاب کرد که کمتر کسی جرأت آن را داشت: طراحی و ساخت دستگاههای صنعتی از پایه. او با تلاش و پشتکار، گامبهگام پیش رفت و دست به خلق زیرساختهایی زد که امروز، شیرینعسل را به یکی از بزرگترین برندهای صنعت مواد غذایی در ایران تبدیل کرده است.
در حال حاضر، شیرینعسل با بیش از ۲۰ هزار نیروی انسانی و صادرات محصولات خود به بیش از ۶۵ کشور جهان در قارههای اروپا، آسیا، آفریقا و آمریکا، یکی از بزرگترین برندهای صنعت غذایی ایران محسوب میشود. کارخانههای آن در چندین شهر ایران فعال هستند.
بر اساس دادههای موجود در سامانهی «رسمیو»، شرکت «شیرینعسل» دارای بیش از ۱۵۴ میلیارد تومان سرمایهی ثبتی، دو شرکت مادر و ۱۱ شرکت زیرمجموعه است.
برای آگاهی از شبکهی ارتباطی و اطلاعات رسمی شرکت شیرینعسل میتوانید به گراف موجود در سایت رسمیو مراجعه کنید.
🔗 مشاهدهی گراف شبکهی ارتباطی شرکت شیرینعسل
از دانه تا قفسه
احتمالاً تاکنون فروشگاههای شیرینعسل را که در شهرهای مختلف حضور گستردهای دارند، دیدهاید. شاید برایتان جالب باشد که بدانید دلیل وجود این فروشگاهها، مفهومی عمیق و استراتژی بزرگی است که در بطن شعار «از دانه تا قفسه» نهفته است.
شعار «از دانه تا قفسه» در گروه صنایع غذایی شیرینعسل، فراتر از یک عبارت تبلیغاتی، نشاندهندهی یک استراتژی جامع و بلندمدت است که تمامی مراحل تولید، فرآوری، بستهبندی و توزیع را در بر میگیرد. این رویکرد، شیرینعسل را به یکی از معدود شرکتهایی تبدیل کرده که زنجیرهی تأمین خود را بهطور کامل در اختیار دارد و کنترل دقیقی بر کیفیت محصولاتش اعمال میکند.
با گسترش فعالیتهای شیرینعسل و تثبیت جایگاه آن در صنعت شیرینی و شکلات، یونس ژائله دریافت که برای رشد پایدار و کاهش ریسکهای مرتبط با تأمین مواد اولیه، باید وابستگی به منابع بیرونی را کاهش دهد و زنجیرهی تولید و تأمین را بهطور کامل در اختیار بگیرد. این نیاز، زمینهساز شکلگیری شعار «از دانه تا قفسه» شد و بهزودی استراتژی موجود در پشت این مفهوم، در تمامی فعالیتهای شرکت گسترش یافت.
این استراتژی به شرکت امکان میدهد تا کنترل کاملی بر کیفیت محصولات خود داشته باشد و از مرحلهی کشت مواد اولیه مانند کاکائو، گندم و مغزها تا تولید، فرآوری، بستهبندی و توزیع، همهی مراحل را درون مجموعهی خود انجام دهد. چنین سیستمی باعث افزایش کیفیت، کاهش هزینههای تولید و درنهایت افزایش رقابتپذیری در بازارهای داخلی و خارجی شده است.
«از دانه تا قفسه» تنها یک شعار نیست؛ بلکه فلسفهای است که در تار و پود شیرینعسل تنیده شده و این برند را به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان صنعت غذایی ایران تبدیل کرده است.
فراتر از کسبوکار؛ تفکری بیمرز
یونس ژائله تنها یک تاجر و کارآفرین موفق نیست؛ او به کسبوکار صرفاً بهعنوان یک فعالیت اقتصادی نگاه نمیکند، بلکه آن را ابزاری برای توسعهی صنعت و رشد اقتصادی کشور میداند. از دیدگاه او، ایران بهاندازهی کافی افراد تحصیلکرده دارد، اما آنچه کم داریم نظم، پشتکار و جسارت در دنیای تجارت و صنعت است.
او باور دارد که چالشهای اقتصادی و فشارهای خارجی، هرچند موانع بزرگی ایجاد کردهاند و مسیر را برای تولیدکنندگان دشوار ساختهاند، اما نباید چرخهی تولید را از حرکت بازدارند. موانع همیشه وجود خواهند داشت، اما آنچه اهمیت دارد، یافتن راههایی برای عبور از آنها و ادامهی مسیر است.
این رویکرد نشان میدهد که موفقیت در صنعت، تنها به داشتن سرمایه یا امکانات وابسته نیست، بلکه نگاه جسورانه، نوآوری، تلاش و استفادهی هوشمندانه از فرصتها مهمترین عواملی هستند که مسیر رشد را هموار میکنند.
سخن پایانی
داستان شیرینعسل، روایتگر برندی است که با جسارت بنیانگذار خود، از یک ایدهی کوچک به مجموعهای عظیم در صنعت غذایی ایران تبدیل شد. برندی که با پشتکار، نگاه بلندپروازانه و تعهد به کیفیت، مسیر خود را از یک کارگاه کوچک آغاز کرد و به نامی جهانی در صنعت شیرینی و شکلات بدل شد.
امروز، شیرینعسل صرفاً یک نام تجاری نیست؛ بلکه نمادی از نوآوری، اعتماد و توسعه در صنعت غذایی کشور است. این برند، با پایبندی به استانداردهای جهانی و شناخت دقیق سلیقهی مصرفکنندگان، توانسته است مرزهای ایران را پشت سر بگذارد و با طعمهایی بهیادماندنی، جای خود را در بازارهای بینالمللی باز کند.
سه دهه تلاش مستمر، شیرینعسل را به یکی از معتبرترین نامهای صنعت غذایی بدل کرده است. اکنون لوگوی قرمز رنگ این برند نهتنها نمادی از کیفیت و اصالت است، بلکه یادآور مسیری است که با جسارت، نوآوری و تعهد به موفقیت پیموده شده است.
ما در رسمیو قصهی برندهای ایرانی را برایتان روایت میکنیم. برای مطالعهی داستان برندهای دیگر، مجلهی رسمیو را دنبال کنید.